انجمن حجتیه یکی از جریان‌های خرده فرهنگی بود که به صورت طیف گسترده درجامعه ایران فعالیت داشته است. جریانی که توانست در طول حیات خود حرف و حدیث‌های فراوانی را به بار آورد. به‌طور کلی از دو منظر مباحث انجمن حجتیه قابل‌توجه است. اول حرکت فرهنگی ضدبهایی این جریان است که اتفاقاً مورد تمجید غالب اندیشه‌وران اسلامی نظیر آیات عظام گلپایگانی، مرعشی نجفی، شهید بهشتی، شهید مطهری و مقام معظم رهبری قرار گرفته است. دوم نسبت این جریان با امر قیام، سیاست و انگاره‌های مهدوی است که مورد نقد جدی و نکوهش قرار گرفته است. البته باید توجه داشت که انجمن حجتیه خود طیف‌ها و لایه‌ها و افراد مختلفی را در برمی‌گیرد به نحوی که برخی از اندیشمندان نظیر مقام معظم رهبری به گونه‌شناسی آن اقدام کرده و همه را به یک چوب راندن را برنتابیده‌اند. اما با توجه به اساسنامه انجمن و تبصره دوم از ماده دوم فصل یکم آن که بیان می‌کند: «انجمن به هیچ وجه در امور سیاسی مداخله نخواهد داشت و نیز مسئولیت هر نوع دخالتی را که در زمینه‌های سیاسی از طرف افراد منتسب به انجمن صورت گیرد بر عهده نخواهد داشت». می‌توان از امتناع سیاسی این جریان سخن گفت.

  

بقیه در ادامه مطلب